سگ چاو چاو یک نژاد سگ است که اصلیتش به چین برمی‌گردد. سگی با بدنی قوی که زبانش به رنگ آبی سیاه است.
برخی از باستان‌شناسان معتقدند که چاوچاوها اولین بار توسط مغول‌ها به چین وارد شدند.
در قرن هفتم پیش از میلاد این سگ‌ها برای شکار، چوپانی و کشیدن سورتمه در زمستان استفاده می‌شدند.
بررسی DNA آنها نشان داده که جزو اولین گروهایی هستند که از گرگ‌ها جدا شدند.
داری با سگت توی پارک دنج بازی می‌کنی. پارک پر از توله‌سگای خوشگل وکوچیک و بزرگه. سگت از این طرف به اون طرف میدوه و با بقیه سگا کلنجار میره. یه کم ازت دور شده. صدای پارس کردنشو می‌شنوی. بدو بدو میری ببینی چه اتفاقی افتاده. از دور میبینیش که داره به سمت کسی که هنوز پشت درختاس پارس میکنه. کیه اون طرف؟ معمولا وقتی احساس خطر کنه پارس میکنه. یا وقتی بخواد برتریشو به کسی ثابت کنه. یا وقتی بخواد یه سگ دیگه رو به بازی دعوت کنه. یا…. علت زیاد داره. اما الان…
بلاخره میبینیش. یه موجود پشمالوی گنده. همه سگهای دور و بر میان طرفش و بهش پارس میکنن. هیکلش از بقیه بزرگتره. طول میکشه تا خودشو با بقیه مچ کنه. اما وقتی مچ شد و شروع کرد به بازی با بقیه…. اسمش دنیزه. نژادش چاو چاو، و با این جثه بزرگ، فقط هفت ماهشه. عاشق توپشه. دوست داره توپ بازی کنه و اگه یه توپ بهش بدین دیگه چیزی نمیخواد و البته به کسی هم اجازه نمیده به توپش دست بزنه. دلت میخواد این پشمالوی گندهرو بغل کنی یا مثل یه بالش نرم بهش تکیه بدی.
وزن متوسط سگهای این نژاد بسته به جنسیت آنها بین ۲۰ تا ۳۲ کیلوگرم است.
قد متوسط این نژاد هم به جنسیتشان بستگی دارد و بین ۴۶ تا ۵۶ سانتی متر متفاوت است.
• یکی از این ویژگی‌ها زبان آبی/بنفش_مشکی این آنهاست. این رنگ در لب‌ها و حفره دهانی این نژاد هم دیده می‌شود.
• یک جفت دندان اضافی (۴۴ دندان به جای ۴۲ جفت) دارد.
• چاوچاوها چشم‌های بادامی و عمقی دارند. به همین دلیل میدان دیدشان محدود است. باید از روبه رو با آنها علامت بدهید.
• پاهای صاف و ایستاده‌ای دارند که راه رفتنشان را باوقار و باشکوه نمایش می‌دهد.
• دم فرفری این نژاد به سمت پشت خم شده و روی کمرشان قرار می‌گیرد.
• پوشش بدن خیلی ضخیم و متراکمی دارند.
• چاوچاو سری بزرگ و گرد، پوزه‌ای متوسط و بینی پهن، گرد و تیره دارد.
• بدنی عضلانی و گردنی کوتاه و محو دارند.
• چاوچاوها اغلب به رنگ مشکی ، خاکستری ،کرم ، حنایی ، مسی و سفید هستند.
سگ چاوچاو در برابر غریبه‌ها با احتیاط رفتار میکند و به راحتی با کسی گرم نمیگیرد.
چاوچاوها معمولا با یکی از اعضای خانواده بیشتر اخت میشوند، ولی با بقیه خانواده هم مهربان هستن. یکی از غرایز قوی در این نژاد دنبال کردن هر چیزیست که تکان می‌خورد! برای همین موقع پیاده‌روی با سگ چاوچاو حتما باید قلاده ببندید.
برخلاف عادت اغلب سگ‌ها، سگ چاو چاو علاقه‌ای به دنبال کردن چیزی که صاحبش پرتاب میکند، ندارد.
پرخاشگری یکی از معضلاتی است که صاحبان این نژاد با آن درگیرند.
پرخاشگری یکی از معضلاتی است که صاحبان این نژاد با آن درگیرند.
این مشکل است می تواند با آموزش درست به سگ مهار شود.
این نژاد رفتاری تهاجمی نسبت به سگ های همجنس خود و کوچکتر از خود و هم چنین نسبت به گربه ها دارد.
ا
ین رفتار چاو چاو به همان غریزه شکار او بر می گردد.
سگ چاو چاو تا زمانی که آموزش کامل ندیده نباید در کنار کودکان گذاشته شود.
هم‌چنین کودکان نیز باید آموزش چگونگی رفتار با این سگ را یاد بگیرند.
چاو چاو نیاز به اجتماعی شدن خیلی زود دارد و وقتی خوب آموزش ببیند، می‌تواند ارتباط خوبی با غریبه‌ها بگیرد.
آنها محافظ خانواده خود هستند و اگر از جانب غریبه‌ها احساس خطر کنند، رفتار پرخاشگرانه نشان می‌دهند.
علیرغم همه مشکلاتی که دارد، چاوچاو همدمی خیلی وفادار و مناسب برای خانواده است.
• چاوچاوها به صورت غریزی سگ های خیلی تمیزی هستند.
• استعداد و غریزه سگ نگهبان بودن دارند.
• با کسی که از آنها مراقبت میکند، رابطه‌ای صمیمی و قوی برقرار می‌کنند.
• چاوچاو سگی کم توقع است.
• این نژاد بسیار باهوش است و آموزش‌ها را سریع و راحت یاد می‌گیرد. البته اگر حس لجاجتش اجازه بدهد.
• چاوچاوها سگ هایی مهربان، باوقار و کمی گوشه‌گیر هستند و طبیعتی مستقل دارند.
• چاوچاوها سگهای باهوشی هستند.
• ریزش موی زیاد، بخصوص در بهار و تابستان
• نگهداری از این نژاد پر هزینه و گران است.
• نباید بدون قلاده پیش حیوانات و سگ های دیگه رها شود.
• اگر از تولگی اجتماعی نشوند در بزرگسالی نسبت به غریبه ها پرخاشگر میشوند.
• غریزه شکار قوی دارند.
• برای کسانی که تا به حال سگ نداشتهاند، چاوچاو انتخاب مناسبی نیست.
• آنها گاهی خودسر شده و هرکاری دلشان بخواهد انجام می دهند.
به همین دلیل مهم است که آموزش سگ چاوچاو را از سن کم شروع کنید تا مطیع شوند.
• این نژاد به لجباز بودن هم شهرت دارد و اگر اجازه دهید، احساس برتری نسبت به شما پیدا می کند.نشوند
چاوچاو سگی مستقل و کناره‌گیر است و صاحبش باید به این خصوصیات احترام بگذارد.
در تشخیص غریبه‌ها استعداد درونی دارد و ممکن است برای حفاظت از صاحبش یا متعلقات او در برابر غریبه‌ها حالت تهاجمی بگیرد.
چون چاوچاو سگ خیلی فعالی نیست، برای نگهداری در آپارتمان مناسب است.
البته مثل همه نژادها برای تخلیه انرژی نیاز به پیاده‌روی روزانه و بازی و کمی تحرک دارد.
این نژاد وفاداری عمیقی نسبت به خانواده و به خصوص یکی دو نفر از اعضای آن دارد.
سگ چاو چاو را از تولگی با انسان‌ها و سگهای دیگر در تعامل قرار دهید تا اجتماعی شود و آرام شود.
اقدام درست در زمان درست کلیدی‌ترین نکته در تربیت سگ به خصوص نژاد چاوچاو است.
چاو چاوها دوست ندارند به آنها گفته شود چه کار کنند و مجبور کردنشان به انجام کاری می‌تواند منجر به بروز رفتار پرخاشگرانه شود.
آموزش این نژاد نیاز به یک رهبر با تجربه و باثبات دارد. ن
گه داشتن این نژاد برای کسی که اولین بار است صاحب یک سگ می شود مناسب نیست.
تقویت مثبت و تشویق، کلید اصلی آموزش به این نژاد است.
• بخاطر نوع پوشش بدن چاوچاوها، برس کشیدن روزانه آنها لازم است.
در غیر اینصورت ممکن است موهایشان گره بخورد و باز کردن این گره‌ها معضل کوچکی نیست. چاوچاوها نیاز به آراستگی همیشگی دارند.
• از نظافت ناخن‌هایشان نیز غافل نشوید.
• دندان‌هایشان را حداقل دو بار در هفته مسواک بزنید.
• تمیز کردن گوش‌های چاو چاو به صورت هفتگی باید انجام شود.
• رژیم غذایی مناسب و باکیفیت برای آنها لازم است. غذای هیچ سگی را به طور ناگهانی تغییر ندهید.
• روزانه به حدود ۴۵ دقیقه پیاده‌روی یا بازی هایی همراه با جست و خیز نیاز دارند.
• بیشتر در ماه‌های سرد سال فعال هستند.
پوشش ضخیم آنها باعث می‌شود که در ماه های گرم سال تمایل‌شان به فعالیت کم شود. چون نسبت به گرما بسیار حساس هستند.
• در سال یک بار به معاینه دامپزشکی نیاز دارند تا از بروز مشکلات ژنتیکی فعال در آنها جلوگیری شود.
• از تولگی تربیت چاو چاو را جدی بگیرید.
